اتریوم یک ارز رمزپایه است که در شبکه اتریوم از آن استفاده می‌شود. پس اگر قرار باشد در شبکه اتریوم تراکنشی انجام دهیم، باید از توکن اتر استفاده کنیم. دقیقاً مثل ارز دلار که از واحدهای کوچکتری به نام سنت تشکیل شده و بیت کوین که دارای واحدهای کوچکتری به نام میلی بیت و ساتوشی است، اتر هم دارای واحدهای کوچکتری با نام گذاری‌های مختلف است. واحدهای کوچکتر آتریوم را szabo (سابو) گویند؛ و تقسیم‌بندی آن به صورت زیر است.

هر یک ether = یک میلیون سابو می‌باشد

ایده اتریوم در اواخر سال ۱۳۹۲ (۲۰۱۳ میلادی) توسط «ویتالیک بوترین» (Vitalik Buterin) ارائه شده است. بوترین، یک پژوهشگر حوزه رمزارزها، برنامه‌نویس و هم‌بنیان‌گذار «مجله بیت‌کوین» (Bitcoin Magazine) است. در واقع، ایده اتریوم ابتدا در سال ۲۰۱۳ میلادی، در یک اوراق سفید (White Paper) توسط ویتالیک بوترین و با هدف ساخت برنامه‌های کاربردی غیر متمرکز معرفی شد.

ویتالیک بوترین بر این استدلال بود که بیت‌کوین نیاز به یک زبان اسکریپت‌نویسی برای توسعه برنامه‌های کاربردی دارد. پس از تلاشی ناموفق برای ایجاد یک توافق در این راستا، او توسعه یک پلتفرم جدید را با یک زبان اسکریپت‌نویسی عمومی آغاز کرد.

«اتریوم» (Ethereum) یک پلتفرم «بلاکچین» (Blockchain) جهانی، متن‌باز و «غیرمتمرکز» (Distributed) است که از «قراردادهای هوشمند» (Smart Contracts)، توسعه «نرم‌افزارهای کاربردی غیرمتمرکز» (Distributed Application | DApp) و امور مالی غیرمتمرکز (Decentralized Finance | DeFi) پشتیبانی می‌کند.

به بیان فنی‌تر، اتریوم یک ماشین مجازی تکثیری غیر متمرکز دارد که به آن «ماشین مجازی اتریوم» (Ethereum Virtual Machine | EVM) گفته می‌شود. این ماشین مجازی می‌تواند اسکریپت‌های تورینگ کامل (Turing-Complete) و برنامه‌های کاربردی غیر متمرکز را اجرا کند

تفاوت های بیت‌کوین و اتریوم

۱. بیت‌کوین در سال ۲۰۰۸ به عنوان نخستین رمزارز دنیا آغاز به کار کرد و اتریوم شش سال پس از آن و در سال ۲۰۱۵ به دنیای کریپتوها معرفی شد.

۲. بیت‌کوین توسط فردی ناشناس، با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد و معرفی شد و همچنان با گذشت حدود ۱۰ سال از معرفی این ارز دیجیتال، هویت این شخص همچنان در در هاله ای از ابهام قرار دارد ولی در مقابل، اتریوم توسط ویتالیک بوترین ایجاد و راه اندازی شده است.

۳. بیت‌کوین یک ارز دیجیتال غیرمتمرکز و متن‌باز است که نخستین‌بار در دنیا از فناوری بلاک‌چین استفاده کرده است و در مقابل اتریوم یک پلتفرم متن‌باز مبتنی بر بلاک‌چین است که به توسعه‌دهندگان اجازه ساخت و توسعه اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را می‌دهد و ارز دیجیتال اتریوم با نام اتر شناخته می شود.

۴. بیت‌کوین با هدف جایگزینی پول و سیستم پرداخت آنلاین بدون واسطه ایجاد شد و تنها به عنوان یک پول جهت خرید و فروش کالا و خدمات استفاده می شود ولی اتریوم بیشتر به عنوان بستر اجرای قراردادهای هوشمند، راه اندازی توکن های جدید و برگزاری ICO ها مورد استفاده قرار می گیرد.

۵. بیت‌کوین و اتریوم هر دو از پروتکل اثبات انجام کار (PoW) استفاده کرده و قابل استخراج هستند، با این تفاوت که تعداد سکه های قابل استخراج بیتکوین فقط ۲۱ میلیون واحد در نظر گرفته شده است ولی در اتریوم چنین محدودیتی وجود ندارد.

۶. زمان تکمیل یک بلاک که ارتباط مستقیم با زمان تایید تراکنش دارد، در اتریوم در حدود ۱۴ ثانیه و در بیت‌کوین این زمان حداقل ۱۰ دقیقه طول می کشد.

۷. اتریوم یک مدل اقتصادی متفاوت با بیت‌کوین دارد. بلاک های پاداش بیت کوین هر چهارسال یکبار تقسیم می شوند اما در اتریوم این کار هر سال اتفاق میفتد

۸. از نظر فنی، زبان برنامه‌نویسی استفاده شده در بیت‌کوین و اتریوم متفاوت است. الگوریتم رمزنگاری اتریوم Ethash و الگوریتم بیت‌کوین SHA-256 نام دارد.

۹. اتریوم با استفاده از الگوریتم هش خود به اسم Ethash اجازه استفاده از کارت های گرافیک (GPU) را به جای دستگاه ها و پردازنده های ASIC فراهم می کند امّا بیت کوین چنین امکانی را برای کاربران فراهم نکرده است و در حال حاضر استخراج بیت‌کوین تنها با دستگاه های بسیار قدرتمند ASIC ممکن خواهد بود.

۱۰. استفاده ی خرده فروشان و فروشگاه های مجازی از بیت‌کوین به مراتب گسترده تر از اتریوم است، با این همه هواداران اتریوم باور دارند که میزان مصرف برق مورد نیاز برای استخراج اتریوم پایین تر از بیت کوین است و به همین دلیل این ارز گزینه بهتری برای انجام تراکنش های مالی است.

۱۱. در اتریوم کارمزدها متناسب با پیچیدگی محاسباتی، پهنای باند استفاده شده و فضای ذخیره سازی محاسبه می‌شوند. اما کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین بر اساس اندازه و زمان محاسبه می‌شوند